http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=3&artid=113878
Ένας άγριος τζόγος παίζεται σε διεθνές επίπεδο με το ελληνικό πρόβλημα και το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας. Παιχνίδια στρατηγικής μαζί με ένα κερδοσκοπικό όργιο συνθέτουν το ελληνικό δράμα, μιας χώρας που έγινε πειραματόζωο των αγορών αλλά και όχημα για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε Αμερική και Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μεγάλοι πρωταγωνιστές στο παιχνίδι που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα -άλλωστε κανείς δεν επιθυμεί να λήξει σύντομα γιατί τα κοράκια των αγορών θησαυρίζουν καθημερινά, διαμορφώνοντας με βάση τις εξελίξεις στην Ελλάδα ισοτιμίες ανάμεσα σε ευρώ και δολάριο επιτόκια δανεισμού για πολλές χώρες και κόλπα με τα παράγωγα- είναι η ηγέτης της ευρωπαϊκής υπερδύναμης Άνγκελα Μέρκελ και ο αρχηγός ενός μικρού κόμματος στην Ελλάδα που έκανε την έκπληξη στις πρόσφατες εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας. Ποιος θα πατήσει πρώτος το κουμπί για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, διερωτάται ο Economist, η Άνγκελα ή ο Αλέξης. Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει και τρελαίνεται στην κυριολεξία. Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς είναι δυνατόν ο διεθνής Τύπος να εξισώνει μια ηγέτη του ισχυρότερου ευρωπαϊκού κράτους με τον αρχηγό ενός μικρού κόμματος από διάφορες συνιστώσες.
Ποιο είναι το ειδικό βάρος της Μέρκελ και ποιο του Αλέξη Τσίπρα; Είναι δυνατόν να πέφτει η Wall Street επειδή ο Λαφαζάνης δήλωσε ότι θα κρατικοποιήσει τις τράπεζες στην Ελλάδα ή να καταρρέει το ευρώ γιατί ο Τσίπρας είπε ότι θα καταγγείλει το μνημόνιο; Όλα αυτά που ήταν σενάρια επιστημονικής φαντασίας πριν από λίγο, τώρα αποτελούν πραγματικότητα γιατί κάποιοι επιδιώκουν να παίζουν το παιχνίδι με αυτούς τους κανόνες. Η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί τον Τσίπρα για να επιβάλλει τις δικές της λύσεις στο ευρωπαϊκό πρόβλημα. Το Λονδίνο βρίσκει την ευκαιρία μέσα από τη μπαχαλοποίηση της Ελλάδας να πραγματοποιήσει το μεγάλο του στρατηγικό στόχο, που δεν είναι άλλος από τη διάλυση του ευρώ. Οι ακραίοι συντηρητικοί στη Γερμανία, όπως ο Σόιμπλε, για δικούς τους λόγους, επιδιώκουν να πετάξουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Οι κερδοσκόποι στο Σίτι βολεύονται γιατί θησαυρίζουν από τα παράγωγα και γι’ αυτό παίζουν ανοιχτά υπέρ της μπαχαλοποίησης της Ελλάδας.
Αλλά οι μεγάλοι κερδισμένοι από το ελληνικό δράμα είναι οι λεγόμενες αγορές, που κατάφεραν να εκτινάξουν στα ύψη τα επιτόκια στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες με πρόσχημα την Ελλάδα. Οι δυνάμεις που επιδιώκουν με κάθε τρόπο το μπάχαλο στην Ελλάδα είναι υπαρκτές και πανίσχυρες. Είναι αυτές που επιχείρησαν και κατόρθωσαν να απαξιώσουν το ελληνικό πολιτικό σύστημα όταν εκβίασαν να υπογράψουν το μνημόνιο και οι ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Γνώριζαν πολύ καλά ότι η κίνηση αυτή δεν είχε πρακτικά κανένα αποτέλεσμα και το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να κατακερματίσει το τραυματισμένο, έτσι κι αλλιώς, πολιτικό σύστημα και να απαξιώσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Κάποιοι έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν με τη χώρα. Είναι αυτοί που ανέλαβαν εργολαβικά την προβολή του Αλέξη Τσίπρα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης που συνδέονται με τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Είναι αυτοί που με τις δηλώσεις τους πριν από τις εκλογές εξόργισαν τους Έλληνες και τους έστειλαν στα άκρα. Είναι αυτοί που προεξοφλούν ότι η Ελλάδα σύντομα θα γίνει Βόρεια Κορέα, αγνοώντας επιδεικτικά τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων να παραμείνουν στο ευρώ και στην Ευρωζώνη. Τελικά ο Αλέξης Τσίπρας είναι το όχημα και το πρόσχημα για να συνεχιστεί η κρίση στην Ελλάδα. Και η ευθύνη γι’ αυτό βαραίνει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που έπρεπε να είχε κινητοποιηθεί για να διαμορφώσει μια ισχυρή πλειοψηφία ικανή να κρατήσει ζωντανή την Ελλάδα στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια και να αφαιρέσει κάθε άλλοθι απ’ όλους εκείνους που θέλουν τη χώρα μας στον Καιάδα.
Ακόμα και στο παραπέντε οι πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν μια ευρωπαϊκή Ελλάδα, θα πρέπει να κινητοποιηθούν. Το ίδιο και ο λαός, γιατί αυτός είναι που αποφασίζει. Αν την επόμενη Κυριακή η χώρα δεν έχει μία ισχυρή κυβέρνηση βασισμένη σε ένα πραγματικό πλειοψηφικό ρεύμα, είναι καταδικασμένη και θα συρθεί άμεσα στην πτώχευση. Μια τέτοια εξέλιξη ονειρεύονται οι ξένοι κερδοσκόποι, αλλά και το λόμπι της δραχμής στη χώρα μας, το οποίο δυστυχώς γίνεται ισχυρό γιατί εμείς οι πολίτες δεν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας.
To απόρρητο σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ
Η «Ισοτιμία» σας παρουσιάζει την τεχνική διαδικασία που αναμένεται να ακολουθηθεί, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα ξεπεραστούν όποια νομικά προβλήματα προκύψουν, σχετικά με την περίπτωση εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη.
ΑΝΑΛΥΣΗ
Πάνος Παναγιώτου,
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής,
Διευθυντής GSTA Ltd, WTAEC Ltd
Ισχυροποιείται κάθε μέρα η αίσθηση πως ο «σκληρός πυρήνας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκλίνει στην αποπομπή της χώρας μας από το ευρώ, στην περίπτωση που η νέα ελληνική κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου δεν τηρήσει τους συμφωνηθέντες όρους της τελευταίας δανειακής σύμβασης. Η «Ισοτιμία» σας παρουσιάζει βήμα-βήμα την τεχνική διαδικασία που αναμένεται να ακολουθηθεί, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα ξεπεραστούν μια σειρά από νομικά προβλήματα, που έχουν να κάνουν κυρίως με την ανυπαρξία κοινοτικής νομοθεσίας σχετικά με την περίπτωση εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη.
Άρνηση εφαρμογής των όρων του 1ου και 2ου πακέτου στήριξης: Η άρνηση από την Ελλάδα, και όχι η αδυναμία εφαρμογής των όρων των πακέτων στήριξης, θα αποτελούσε το πρώτο βήμα προς μια έξοδο από την Ευρωζώνη. Οι όροι που τίθενται στην Ελλάδα είναι σε τέτοιο βαθμό σκληροί, που η αποτυχία πιστής εφαρμογής τους, τουλάχιστον σε ένα βαθμό, θεωρείται δεδομένη τόσο από την τρόικα όσο και από τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε. Και, φυσικά, από την ίδια. Έτσι, μια απλή μερική αποτυχία υλοποίησης των δεσμεύσεων της Ελλάδας κατά πάσα πιθανότητα δεν θα αποτελέσει λόγο αρκετό για να υποχρεωθεί σε έξοδο από την Ευρωζώνη.
Τόσο για νομικούς, όσο και για πολιτικούς, νομισματικούς και οικονομικούς λόγους, μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα πρέπει να δικαιολογηθεί από την πλευρά της Ε.Ε. ως αποτέλεσμα της μονομερούς απόφασης της Ελλάδας για αποχώρηση, παρά την προσπάθεια της τρόικας για το αντίθετο. Η εγκατάλειψη του ευρώ θα πρέπει να φανεί πως γίνεται εθελοντικά, ασχέτως αν αυτό ισχύει ή όχι. Ας μη λησμονούμε ότι ως εθελοντική προτάσσεται και η διαδικασία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, αλλά στην πράξη δεν είναι. Η Ε.Ε. θα έπρεπε να ωθήσει την Ελλάδα στα όριά της, ζητώντας συνεχώς τη λήψη νέων μέτρων και παράλληλα να υποδείξει «διακριτικά» μία σειρά πλεονεκτημάτων που θα είχε η έξοδός της από το ευρώ και η παραμονή της μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Διακοπή παροχής ρευστότητας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα από την ΕΚΤ: Αν η Ελλάδα φτάσει στο σημείο να αρνηθεί την εφαρμογή των μέτρων που θα της ζητηθούν, τότε το βάρος θα πέσει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία μπορεί να κόψει τον ομφάλιο λώρο σταματώντας τη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών μέσα από το Ευρωσύστημα.
Διακοπή παροχής δανείων από την τρόικα: Ευρωπαϊκή Ένωση και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα διακόψουν την παροχή δανείων, αφήνοντας τη χώρα να πτωχεύσει και αναγκάζοντάς τη να ζητήσει η ίδια την αποχώρησή της από το κοινό νόμισμα.
Το δημόσιο χρέος θα παραμείνει σε ευρώ: Δεδομένου ότι η συμφωνία για το PSI συμπεριλαμβάνει τον απαράβατο όρο της υπαγωγής των νέων ομολόγων που θα αντικαταστήσουν τα παλιά στο Αγγλικό Δίκαιο, μετά την ολοκλήρωσή της και αφού πραγματοποιηθεί και η ανακύκλωση των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ μέσω του EFSF και των Κεντρικών Τραπεζών του Ευρωσυστήματος, σχεδόν το 100% του ελληνικού χρέους θα υπάγεται στο Αγγλικό Δίκαιο. Έτσι, ακόμη και με την αποβολή της Ελλάδας από το ευρώ, το χρέος της δεν θα μπορεί να μετατραπεί σε δραχμές και η χώρα θα μείνει εκτεθειμένη απέναντι σε επίσημους και ιδιώτες δανειστές. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, υπάρχουν νομικές επιλογές για την Ελλάδα, ώστε να επιδιώξει την αποπληρωμή του χρέους σε δραχμές ή τη μερική ή πλήρη διαγραφή του. Αλλά οι δυσκολίες που θα προκύψουν και οι συνέπειες που θα υπάρξουν θα είναι πολλές και επώδυνες.
Εταιρικό, ιδιωτικό χρέος και οφειλές Ελλήνων προς ξένους: Οι υπαγόμενες σε ελληνικό Δίκαιο υποχρεώσεις ελληνικών εταιρειών και ιδιωτών προς ξένους πιστωτές θα μετατραπούν στο νέο εθνικό νόμισμα. Λύση υπάρχει ακόμη και για τις υπαγόμενες σε διεθνές δίκαιο υποχρεώσεις, η οποία για τις εταιρείες συνδέεται με την κήρυξη πτώχευσης αμέσως μετά την έξοδο από το ευρώ και για τους ιδιώτες με την άρνηση πληρωμής λόγω αδυναμίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=3&artid=113878
Ο "ΠΕΛΑΤΗΣ" ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ
http://tsoutsouneros.arvanitis.eu/archives/23512
=== Ο κος Βαρουφάκης και η σκιά του αυτοκράτορα.
Μεγάλοι πρωταγωνιστές στο παιχνίδι που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα -άλλωστε κανείς δεν επιθυμεί να λήξει σύντομα γιατί τα κοράκια των αγορών θησαυρίζουν καθημερινά, διαμορφώνοντας με βάση τις εξελίξεις στην Ελλάδα ισοτιμίες ανάμεσα σε ευρώ και δολάριο επιτόκια δανεισμού για πολλές χώρες και κόλπα με τα παράγωγα- είναι η ηγέτης της ευρωπαϊκής υπερδύναμης Άνγκελα Μέρκελ και ο αρχηγός ενός μικρού κόμματος στην Ελλάδα που έκανε την έκπληξη στις πρόσφατες εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας. Ποιος θα πατήσει πρώτος το κουμπί για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, διερωτάται ο Economist, η Άνγκελα ή ο Αλέξης. Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει και τρελαίνεται στην κυριολεξία. Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς είναι δυνατόν ο διεθνής Τύπος να εξισώνει μια ηγέτη του ισχυρότερου ευρωπαϊκού κράτους με τον αρχηγό ενός μικρού κόμματος από διάφορες συνιστώσες.
Ποιο είναι το ειδικό βάρος της Μέρκελ και ποιο του Αλέξη Τσίπρα; Είναι δυνατόν να πέφτει η Wall Street επειδή ο Λαφαζάνης δήλωσε ότι θα κρατικοποιήσει τις τράπεζες στην Ελλάδα ή να καταρρέει το ευρώ γιατί ο Τσίπρας είπε ότι θα καταγγείλει το μνημόνιο; Όλα αυτά που ήταν σενάρια επιστημονικής φαντασίας πριν από λίγο, τώρα αποτελούν πραγματικότητα γιατί κάποιοι επιδιώκουν να παίζουν το παιχνίδι με αυτούς τους κανόνες. Η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί τον Τσίπρα για να επιβάλλει τις δικές της λύσεις στο ευρωπαϊκό πρόβλημα. Το Λονδίνο βρίσκει την ευκαιρία μέσα από τη μπαχαλοποίηση της Ελλάδας να πραγματοποιήσει το μεγάλο του στρατηγικό στόχο, που δεν είναι άλλος από τη διάλυση του ευρώ. Οι ακραίοι συντηρητικοί στη Γερμανία, όπως ο Σόιμπλε, για δικούς τους λόγους, επιδιώκουν να πετάξουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Οι κερδοσκόποι στο Σίτι βολεύονται γιατί θησαυρίζουν από τα παράγωγα και γι’ αυτό παίζουν ανοιχτά υπέρ της μπαχαλοποίησης της Ελλάδας.
Αλλά οι μεγάλοι κερδισμένοι από το ελληνικό δράμα είναι οι λεγόμενες αγορές, που κατάφεραν να εκτινάξουν στα ύψη τα επιτόκια στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες με πρόσχημα την Ελλάδα. Οι δυνάμεις που επιδιώκουν με κάθε τρόπο το μπάχαλο στην Ελλάδα είναι υπαρκτές και πανίσχυρες. Είναι αυτές που επιχείρησαν και κατόρθωσαν να απαξιώσουν το ελληνικό πολιτικό σύστημα όταν εκβίασαν να υπογράψουν το μνημόνιο και οι ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Γνώριζαν πολύ καλά ότι η κίνηση αυτή δεν είχε πρακτικά κανένα αποτέλεσμα και το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να κατακερματίσει το τραυματισμένο, έτσι κι αλλιώς, πολιτικό σύστημα και να απαξιώσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Κάποιοι έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν με τη χώρα. Είναι αυτοί που ανέλαβαν εργολαβικά την προβολή του Αλέξη Τσίπρα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης που συνδέονται με τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Είναι αυτοί που με τις δηλώσεις τους πριν από τις εκλογές εξόργισαν τους Έλληνες και τους έστειλαν στα άκρα. Είναι αυτοί που προεξοφλούν ότι η Ελλάδα σύντομα θα γίνει Βόρεια Κορέα, αγνοώντας επιδεικτικά τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων να παραμείνουν στο ευρώ και στην Ευρωζώνη. Τελικά ο Αλέξης Τσίπρας είναι το όχημα και το πρόσχημα για να συνεχιστεί η κρίση στην Ελλάδα. Και η ευθύνη γι’ αυτό βαραίνει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που έπρεπε να είχε κινητοποιηθεί για να διαμορφώσει μια ισχυρή πλειοψηφία ικανή να κρατήσει ζωντανή την Ελλάδα στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια και να αφαιρέσει κάθε άλλοθι απ’ όλους εκείνους που θέλουν τη χώρα μας στον Καιάδα.
Ακόμα και στο παραπέντε οι πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν μια ευρωπαϊκή Ελλάδα, θα πρέπει να κινητοποιηθούν. Το ίδιο και ο λαός, γιατί αυτός είναι που αποφασίζει. Αν την επόμενη Κυριακή η χώρα δεν έχει μία ισχυρή κυβέρνηση βασισμένη σε ένα πραγματικό πλειοψηφικό ρεύμα, είναι καταδικασμένη και θα συρθεί άμεσα στην πτώχευση. Μια τέτοια εξέλιξη ονειρεύονται οι ξένοι κερδοσκόποι, αλλά και το λόμπι της δραχμής στη χώρα μας, το οποίο δυστυχώς γίνεται ισχυρό γιατί εμείς οι πολίτες δεν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας.
To απόρρητο σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ
Η «Ισοτιμία» σας παρουσιάζει την τεχνική διαδικασία που αναμένεται να ακολουθηθεί, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα ξεπεραστούν όποια νομικά προβλήματα προκύψουν, σχετικά με την περίπτωση εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη.
ΑΝΑΛΥΣΗ
Πάνος Παναγιώτου,
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής,
Διευθυντής GSTA Ltd, WTAEC Ltd
Ισχυροποιείται κάθε μέρα η αίσθηση πως ο «σκληρός πυρήνας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκλίνει στην αποπομπή της χώρας μας από το ευρώ, στην περίπτωση που η νέα ελληνική κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου δεν τηρήσει τους συμφωνηθέντες όρους της τελευταίας δανειακής σύμβασης. Η «Ισοτιμία» σας παρουσιάζει βήμα-βήμα την τεχνική διαδικασία που αναμένεται να ακολουθηθεί, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα ξεπεραστούν μια σειρά από νομικά προβλήματα, που έχουν να κάνουν κυρίως με την ανυπαρξία κοινοτικής νομοθεσίας σχετικά με την περίπτωση εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη.
Άρνηση εφαρμογής των όρων του 1ου και 2ου πακέτου στήριξης: Η άρνηση από την Ελλάδα, και όχι η αδυναμία εφαρμογής των όρων των πακέτων στήριξης, θα αποτελούσε το πρώτο βήμα προς μια έξοδο από την Ευρωζώνη. Οι όροι που τίθενται στην Ελλάδα είναι σε τέτοιο βαθμό σκληροί, που η αποτυχία πιστής εφαρμογής τους, τουλάχιστον σε ένα βαθμό, θεωρείται δεδομένη τόσο από την τρόικα όσο και από τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε. Και, φυσικά, από την ίδια. Έτσι, μια απλή μερική αποτυχία υλοποίησης των δεσμεύσεων της Ελλάδας κατά πάσα πιθανότητα δεν θα αποτελέσει λόγο αρκετό για να υποχρεωθεί σε έξοδο από την Ευρωζώνη.
Τόσο για νομικούς, όσο και για πολιτικούς, νομισματικούς και οικονομικούς λόγους, μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα πρέπει να δικαιολογηθεί από την πλευρά της Ε.Ε. ως αποτέλεσμα της μονομερούς απόφασης της Ελλάδας για αποχώρηση, παρά την προσπάθεια της τρόικας για το αντίθετο. Η εγκατάλειψη του ευρώ θα πρέπει να φανεί πως γίνεται εθελοντικά, ασχέτως αν αυτό ισχύει ή όχι. Ας μη λησμονούμε ότι ως εθελοντική προτάσσεται και η διαδικασία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, αλλά στην πράξη δεν είναι. Η Ε.Ε. θα έπρεπε να ωθήσει την Ελλάδα στα όριά της, ζητώντας συνεχώς τη λήψη νέων μέτρων και παράλληλα να υποδείξει «διακριτικά» μία σειρά πλεονεκτημάτων που θα είχε η έξοδός της από το ευρώ και η παραμονή της μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Διακοπή παροχής ρευστότητας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα από την ΕΚΤ: Αν η Ελλάδα φτάσει στο σημείο να αρνηθεί την εφαρμογή των μέτρων που θα της ζητηθούν, τότε το βάρος θα πέσει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία μπορεί να κόψει τον ομφάλιο λώρο σταματώντας τη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών μέσα από το Ευρωσύστημα.
Διακοπή παροχής δανείων από την τρόικα: Ευρωπαϊκή Ένωση και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα διακόψουν την παροχή δανείων, αφήνοντας τη χώρα να πτωχεύσει και αναγκάζοντάς τη να ζητήσει η ίδια την αποχώρησή της από το κοινό νόμισμα.
Το δημόσιο χρέος θα παραμείνει σε ευρώ: Δεδομένου ότι η συμφωνία για το PSI συμπεριλαμβάνει τον απαράβατο όρο της υπαγωγής των νέων ομολόγων που θα αντικαταστήσουν τα παλιά στο Αγγλικό Δίκαιο, μετά την ολοκλήρωσή της και αφού πραγματοποιηθεί και η ανακύκλωση των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ μέσω του EFSF και των Κεντρικών Τραπεζών του Ευρωσυστήματος, σχεδόν το 100% του ελληνικού χρέους θα υπάγεται στο Αγγλικό Δίκαιο. Έτσι, ακόμη και με την αποβολή της Ελλάδας από το ευρώ, το χρέος της δεν θα μπορεί να μετατραπεί σε δραχμές και η χώρα θα μείνει εκτεθειμένη απέναντι σε επίσημους και ιδιώτες δανειστές. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, υπάρχουν νομικές επιλογές για την Ελλάδα, ώστε να επιδιώξει την αποπληρωμή του χρέους σε δραχμές ή τη μερική ή πλήρη διαγραφή του. Αλλά οι δυσκολίες που θα προκύψουν και οι συνέπειες που θα υπάρξουν θα είναι πολλές και επώδυνες.
Εταιρικό, ιδιωτικό χρέος και οφειλές Ελλήνων προς ξένους: Οι υπαγόμενες σε ελληνικό Δίκαιο υποχρεώσεις ελληνικών εταιρειών και ιδιωτών προς ξένους πιστωτές θα μετατραπούν στο νέο εθνικό νόμισμα. Λύση υπάρχει ακόμη και για τις υπαγόμενες σε διεθνές δίκαιο υποχρεώσεις, η οποία για τις εταιρείες συνδέεται με την κήρυξη πτώχευσης αμέσως μετά την έξοδο από το ευρώ και για τους ιδιώτες με την άρνηση πληρωμής λόγω αδυναμίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=3&artid=113878
Ο "ΠΕΛΑΤΗΣ" ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ
http://tsoutsouneros.arvanitis.eu/archives/23512
=== Ο κος Βαρουφάκης και η σκιά του αυτοκράτορα.
=== Του Πέτρου Αργυρίου
=== Δεν έχω καμιά πρόθεση να «κοντύνω» ή να μειώσω τον Κ. Βαρουφάκη. Είναι οι πράξεις και οι λόγοι ενός ανθρώπου που τον υψώνουν ή τον κονταίνουν. Δεν έχω καμία διάθεση να δαιμονοποιήσω τον Κο Σόρος. Οι συνέπειες των πράξεων του έχουν χαραχτεί –με οξύ και αίμα- στις μνήμες των λαών θυμάτων του- ανάμεσα τους πλέον μάλλον και ο δικός μας.
=== Για άλλον είναι ο μπαμπάς του που τον έδερνε. Για άλλον ο νταής του σχολείου. Για άλλον η γκόμενα που τον πρόδωσε. Για άλλον είναι η συνεργασία με τους Ναζί στην τρυφερή ηλικία των 14 χρόνων. Πρώτη φορά ακούω το Βαρουφάκη να λέει τόσες ασυναρτησίες και να τις υποστηρίζει τόσο ένθερμα… Λέει λοιπόν ο Βαρουφάκης: «Δεν ξέρω, και δεν θέλω να ξέρω, τι κάνει ο Soros, και ο κάθε Soros, στις αγορές χρήματος που αντιπαθώ.» Άσε καλύτερα να σου πει ο Krugman: «Κανένας που έχει διαβάσει ένα επιχειρηματικό περιοδικό τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να μην γνωρίζει το γεγονός ότι αυτές τις μέρες υπάρχουν πραγματικά επενδυτές που όχι μόνο μετακινούν λεφτά αναμένοντας μια νομισματική κρίση αλλά ουσιαστικά κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να πυροδοτήσουν την κρίση για κέρδη και για την πλάκα τους.
=== Περιγράφεις τον Soros όπως ακριβώς ο ίδιος πλασάρει τον εαυτό του: ο υπερεπιτυχημένος οραματιστής που τριγυρνά τον κόσμο νουθετώντας τον για τα λάθη του και παρακαλώντας τα κράτη να τα διορθώσουν… ξεχνάς να βάλεις την λέξη αλλιώς. Που σημαίνει ούτως ή άλλως για τον Soros. Διορθώστε τα λάθη σας αλλιώς θα σας γαμήσω. Ούτως ή άλλως θα σας γαμήσω. Ο Soros δεν προειδοποιεί απλά. Διατάζει. Οι προβλέψεις του είναι αυτοεκπληρούμενες προφητείες και αυτός συχνά η θεϊκή παρέμβαση που υλοποιεί της προφητείες του. Ο Soros είναι ο θηρευτής που παρατηρεί καλά τις δομικές αδυναμίες του θύματος του. Όταν το θύμα δεν έχει δα και τόσες πολλές αδυναμίες, ο Soros με την αδιαμφισβήτητη γοητεία του, αυτήν ακριβώς που άσκησε και σε σένα μπούφε, μεσμερίζει τις αγορές ώστε να πιστέψουν στις αδυναμίες που ο Soros προτείνει ότι το θύμα του έχει. Και τότε το θύμα, απομονωμένο, πέφτει.
=== Αυτή την φορά δεν φαίνεται να στοιχημάτισε εναντίον του ευρώ – τουλάχιστον όχι όπως τότε, το 1992, εναντίον του προκατόχου του ευρώ. (Κάποιοι μου λένε ότι έχει λίγο-πολύ αποσυρθεί, έτσι κι αλλιώς, από τις αγορές.)» Ας ακούσουμε λοιπόν τι έχει να πει ο ίδιος ο Soros για αυτό: Το 2009 δημοσίευμα θέλει το Soros να «έχει μια πολύ καλή κρίση» . Όπως ο ίδιος δηλώνει, «με ένα τρόπο, πρόκειται για το αποκορύφωμα του έργου ζωής μου, τρόπος του λέγειν… Τα πάντα συνδέονται. Ναιαιαιαι, οι Αμερικανικές εκλογές, η οικονομική κρίση, η θεωρία της αντανακλαστικότητας. Οπότε πρόκειται στην πραγματικότητα για μια πολύ ερεθιστική περίοδο» Ο Soros που κάποιοι είπαν στον Βαρουφάκη ότι έχει λίγο πολύ αποσυρθεί και αυτός θρασύτατα το αναπαράγει, το 2007 τσέπωσε κοντά στο 1 δις. Το 2008 2 δις.
=== Αυτό που θέλω να καυτηριάσω είναι η αφέλεια που προβάλει ο κος Βαρουφάκης. Είναι η αφέλεια του είδους που αποδόθηκε στον Γιώργο Παπανδρέου και χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για την τεράστια πολιτική ευθύνη που φέρει. Είναι η αφέλεια που οδήγησε στην έκπληξη που ένοιωσε ο κουμπάρος του Νίκου Παπανδρέου Γιάννης Βαρουφάκης στη μετάλλαξη του Γιώργου που ήξερε. Και ο κόσμος δεν ανέχεται πλέον την αφέλεια του εξωγήινου, δεν ανέχεται την αφέλεια των κολλεγιοπαίδων και πολύ περισσότερο δε δέχεται την αφέλεια των ακαδημαϊκών και των πολιτικών. Πέσαν να τον φάνε το Βαρουφάκη στην είδηση ότι συμμετείχε σε συνέδριο που διοργανώνει ο George Soros.
=== Βγήκαν οι κακές γλώσσες να λένε ότι ο Βαρουφάκης είναι άνθρωπος του Soros. Φυσικά και δεν είναι. Όχι ακόμη. Σπεύδει να υπερασπιστεί τον εαυτό του ο κ. Βαρουφάκης στην υστερική λάσπη που του ρίχνεται. Δικαίως. Σπεύδει να υπερασπιστεί και τον κ. Σόρος απεικονίζοντας τον με έναν τρόπο που είναι πανομοιότυπος με την εικόνα που ο Soros έντεχνα καλλιεργεί εδώ και δεκαετίες: αυτή του φιλάνθρωπου γκάνγκστερ, του Ρομπέν των κρατών. Και ο Βαρουφάκης μιλάει για τη δακρύβρεχτη παιδική ηλικία του Soros. Φυσικά. Στα κόμικς όλοι οι σούπερ κακοί έχουν μια τραυματική εμπειρία που τους μεταμόρφωσε σε τέρατα και θέλουν να μοιραστούν αυτήν την ιστορία με όλους. Να την επιβάλουν σε όλους. Να τους κάνει να νοιώσουν τον πόνο που ένοιωσε αυτός.
=== Για άλλον είναι ο μπαμπάς του που τον έδερνε. Για άλλον ο νταής του σχολείου. Για άλλον η γκόμενα που τον πρόδωσε. Για άλλον είναι η συνεργασία με τους Ναζί στην τρυφερή ηλικία των 14 χρόνων. Πρώτη φορά ακούω το Βαρουφάκη να λέει τόσες ασυναρτησίες και να τις υποστηρίζει τόσο ένθερμα… Λέει λοιπόν ο Βαρουφάκης: «Δεν ξέρω, και δεν θέλω να ξέρω, τι κάνει ο Soros, και ο κάθε Soros, στις αγορές χρήματος που αντιπαθώ.» Άσε καλύτερα να σου πει ο Krugman: «Κανένας που έχει διαβάσει ένα επιχειρηματικό περιοδικό τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να μην γνωρίζει το γεγονός ότι αυτές τις μέρες υπάρχουν πραγματικά επενδυτές που όχι μόνο μετακινούν λεφτά αναμένοντας μια νομισματική κρίση αλλά ουσιαστικά κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να πυροδοτήσουν την κρίση για κέρδη και για την πλάκα τους.
=== Αυτοί οι νέοι παίκτες στην σκηνή δεν έχουν ακόμη μια σταθερή ονομασία: Ο δικός μου προτεινόμενος όρος είναι «Σόροι» (πληθυντικός του Σόρος…)» Δεν ήξερες δε ρώταγες ρε Βαρουφάκη; Αλλά φυσικά δεν θες να ξέρεις. Τον πόνο που έχει προκαλέσει ο Soros στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ μέσω των «φιλανθρωπικών» Open societies του που ένας σχολιαστής εύστοχα έχει παραφράσει ως «διάτρητες κοινωνίες». Τα γαμήσια που χει ρίξει σε Αγγλία, Ρωσία, Πολωνία, Γιουγκοσλαβία. Την καταδίκη του Soros από τη Γαλλική δικαιοσύνη για τον τρόπο που ο Soros τσίμπησε μερικά εκατομμυριάκια από την ιδιωτικοποίηση της Societe General. Για σένα ο Soros είναι ο ήρωας, ο μοναχικός καβαλάρης των αγορών.
=== Όπως τον περιγράφεις: «Επρόκειτο για μια τεράστια μονομαχία μεταξύ, από την μία, δύο κραταιών Κεντρικών Τραπεζών και, από την άλλη, ενός μοναχικού καβαλάρη των αγορών. Κανείς δεν πίστευε ότι από αυτή την τιτανομαχία θα έβγαινε κερδισμένος ο Soros. Τρείς μέρες και τρεις νύχτες κράτησε η «σώμα-με-σώμα» μάχη στα μαρμαρένια αλώνια των χρηματαγορών» Ξεχνάς βέβαια να αναφέρεις τα αποτελέσματα της «Μαύρης Τετάρτης». Πολύ πόνος, πόνος για τους Βρετανούς: μεγάλες επιχειρήσεις κλείσαν που σημαίνει ότι χιλιάδες άνθρωποι χάσαν μέσα σε μια νύχτα τη δουλειά τους. Η αγορά ακινήτων κράσαρε. Και ξέρεις πολύ καλύτερα από μένα τι σημαίνει αυτό.
=== Περιγράφεις τον Soros όπως ακριβώς ο ίδιος πλασάρει τον εαυτό του: ο υπερεπιτυχημένος οραματιστής που τριγυρνά τον κόσμο νουθετώντας τον για τα λάθη του και παρακαλώντας τα κράτη να τα διορθώσουν… ξεχνάς να βάλεις την λέξη αλλιώς. Που σημαίνει ούτως ή άλλως για τον Soros. Διορθώστε τα λάθη σας αλλιώς θα σας γαμήσω. Ούτως ή άλλως θα σας γαμήσω. Ο Soros δεν προειδοποιεί απλά. Διατάζει. Οι προβλέψεις του είναι αυτοεκπληρούμενες προφητείες και αυτός συχνά η θεϊκή παρέμβαση που υλοποιεί της προφητείες του. Ο Soros είναι ο θηρευτής που παρατηρεί καλά τις δομικές αδυναμίες του θύματος του. Όταν το θύμα δεν έχει δα και τόσες πολλές αδυναμίες, ο Soros με την αδιαμφισβήτητη γοητεία του, αυτήν ακριβώς που άσκησε και σε σένα μπούφε, μεσμερίζει τις αγορές ώστε να πιστέψουν στις αδυναμίες που ο Soros προτείνει ότι το θύμα του έχει. Και τότε το θύμα, απομονωμένο, πέφτει.
=== Ο Soros φίλε είναι ο Θεός Τιμωρός. Έχει αυτή τη γαμημένη αίσθηση του καλού και του κακού, απλά την έχει αναπτύξει τόσο σύνθετα ώστε ο ίδιος να είναι υπεράνω αυτών. Και οι μόνοι που κερδίζουν από την καταστροφική μανία του θεού τιμωρού είναι ο ίδιος ο θεός και το ιερατείο του: ποτέ οι πιστοί και ποτέ οι αλλόθρησκοι οι οποίοι ζουν διαρκώς σε ένα αλλόφρον σύμπαν ενός τρελού θεού. Ναι Γιάννη, ο Soros δείχνει στις κυβερνήσεις- με τα στανιό, ε και επ’ ευκαιρίας κερδοσκοπώντας εις βάρος τους- και αφού αυτές δεν τον ακούν κονομάει και μερικά δις ρίχνοντας κοινωνίες ολόκληρες σε μαύρα οικονομικά σκοτάδια. Μας σκότωσε γιατί μας αγαπούσε Γιάννη που λέει και το λαϊκίστικο άσμα. Και ο Χίτλερ Γιάννη τους Ευρωεβραίους τους λιάνισε για να αποδείξει έμπρακτα στους Ευρωπαίους το σφάλμα των ρατσιστικών τους προκαταλήψεων. Αλλά για το πώς πέρασε ο Soros στην Ουγγαρία υπό τη ναζιστική κατοχή θα στα πω σε λίγο Γιάννη. Μάλλον θα στα πει ο ίδιος ο Soros….
=== Λες μπαρούφες Μπαρουφάκη και συγγνώμη για το προσωνύμιο γιατί κατά τα άλλα σε εκτιμώ εξαιρετικά. Αλλά δεν μπορώ να ακούω απολογητές εγκληματιών. Γιατί στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό είσαι -όσο άσχημες και αν ακούγονται οι λέξεις δε γράφονται από δόλο. Λες Μπαρουφάκη ότι «Χρόνια μετά, η Κρίση του 2008 τον έκανε να καταλήξει στο (σωστό) συμπέρασμα ότι, έτσι όπως δομήθηκε το ευρώ, και δεδομένης της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, το ευρώ αποδομείται (ιδίως υπό την πίεση των μέτρων λιτότητας που, αντί να λύνουν το πρόβλημα του χρέους, επιτελούν καταστροφικό έργο). Πήρε σβάρνα τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κι εδώ και δύο χρόνια συμβουλεύει τους ευρωπαίους ηγέτες ότι στραβά αρμενίζουν.
=== Αυτή την φορά δεν φαίνεται να στοιχημάτισε εναντίον του ευρώ – τουλάχιστον όχι όπως τότε, το 1992, εναντίον του προκατόχου του ευρώ. (Κάποιοι μου λένε ότι έχει λίγο-πολύ αποσυρθεί, έτσι κι αλλιώς, από τις αγορές.)» Ας ακούσουμε λοιπόν τι έχει να πει ο ίδιος ο Soros για αυτό: Το 2009 δημοσίευμα θέλει το Soros να «έχει μια πολύ καλή κρίση» . Όπως ο ίδιος δηλώνει, «με ένα τρόπο, πρόκειται για το αποκορύφωμα του έργου ζωής μου, τρόπος του λέγειν… Τα πάντα συνδέονται. Ναιαιαιαι, οι Αμερικανικές εκλογές, η οικονομική κρίση, η θεωρία της αντανακλαστικότητας. Οπότε πρόκειται στην πραγματικότητα για μια πολύ ερεθιστική περίοδο» Ο Soros που κάποιοι είπαν στον Βαρουφάκη ότι έχει λίγο πολύ αποσυρθεί και αυτός θρασύτατα το αναπαράγει, το 2007 τσέπωσε κοντά στο 1 δις. Το 2008 2 δις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ OΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ: