Άνδρας αυτοκτόνησε πηδώντας από την ταράτσα μικρού ξενοδοχείου στο κέντρο της Αθήνας, Αυτοκτονία υπαλλήλου της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας, Αυτοκτόνησε 54χρονος Σπαρτιάτης, Εργολάβος αυτοκτόνησε με καραμπίνα στην Εύβοια!
Άνδρας αυτοκτόνησε πηδώντας από την ταράτσα μικρού ξενοδοχείου στο κέντρο της Αθήνας.
Ακόμα μία αυτοκτονία, στο κέντρο της πόλης συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία. Συγκεκριμένα, ένας άντρας στην οδό Απόλλωνος 11, στο κέντρο της Αθήνας, ανέβηκε στην ταράτσα μικρού ξενοδοχείου και έπεσε στο κενό.
Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.
Στο σημείο έσπευσαν αστυνομικές δυνάμεις που απέκλεισαν την περιοχή.
Τα αίτια που οδήγησαν τον αυτόχειρα να δώσει τέλος στη ζωή του δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά.
http://www.matrix24.gr/2012/07/αυτοκτονησε-πηδωντασ-απο-την-ταρατσα/
Αυτοκτονία υπαλλήλου της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας
Τέλος στην ζωή του έβαλε χθες το απόγευμα, ένας 55χρονος υπάλληλος της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας.
Ο αυτόχειρας Χρήστος Λαδιάς, που όπλισε την κυνηγετική του καραμπίνα και αυτοπυροβολήθηκε, διατηρούσε οικογενειακό οινοποιείο και όλα δείχνουν ότι αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα που πιθανότατα τον οδήγησαν στην αυτοκτονία.
http://www.trikalanews.gr/karditsa/autoktonia_upallilou_tis_perifereiakis_enotitas_karditsas.html
Αυτοκτόνησε 54χρονος Σπαρτιάτης
Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 3 Ιουλίου 2012, 13:23
Οι αυτοκτονίες πληθαίνουν ανησυχητικά το τελευταίο διάστημα. Αυτήν τη φορά, ανάλογο περιστατικό έρχεται να ταράξει τα νερά της τοπικής κοινωνίας της Σπάρτης.
Δυστυχώς, τα ξημερώματα, ένας 54χρονος έπεσε στο κενό από τον 1ο όροφο της πολυκατοικίας όπου διέμενε, στη συμβολή των οδών Γκορτσολόγου και Τριακοσίων.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν ξεκαθαριστεί τα αίτια που οδήγησαν τον άνδρα στην αυτοκτονία.
Πηγή: flynews
http://www.zougla.gr/greece/article/aftoktonise-54xronos-spartiatis
Εργολάβος αυτοκτόνησε με καραμπίνα στην Εύβοια
27 Ιουνίου : Τέλος στην ζωή του αποφάσισε να δώσει ένας 66χρονος στα Ψαχνά Ευβοίας, καθώς αυτοπυροβολήθηκε με καραμπίνα.
Ο άτυχος άνδρας βρέθηκε νεκρός το μεσημέρι της Τρίτης, όπως δημοσιεύει το egnomi.gr, σε υπόγειο χώρο στην θέση «Παλιουρή» πίσω από το συγκρότημα του ΤΕΙ.
φωτογραφία από http://oktv.gr/wp-content/uploads/2012/06/φωτο.jpg
=== » Ο θάνατος τυγχάνει ων, ως εμοί δοκεί, ουδέν άλλο ή δυοίν πραγμάτοιν διάλυσις, της ψυχής και του σώματος απ” αλλήλου.» = Ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ο διαχωρισμός δύο πραγμάτων, του ενός απ” το άλλο, δηλαδή της ψυχής απ” το σώμα.
=== ΠΛΑΤΩΝΑΣ (Γοργίας, 524Β)
———————————————————-
=== » Επιόντος άρα θανάτου επί τον άνθρωπον, το μεν θνητόν, ως έοικεν, αυτού αποθνήσκει, το δ” αθάνατον, σώον και αδιάφθορον, οίχεται απιόν.» = `Οταν επέρχεται ο θάνατος στον άνθρωπο, το μεν θνητό μέρος αυτού, καθώς φαίνεται, πεθαίνει, το δε αθάνατο, η ψυχή, σηκώνεται και φεύγει σώα και άφθαρτη.
=== ΠΛΑΤΩΝΑΣ (Φαίδων, 10Ε)
——————————————————-
=== » Η καλόν εκ μακάρων μυστήριον, ου μόνον είναι τον θάνατον θνητοίς ου κακόν, αλλ” αγαθόν. » = Ωραία πραγματικά απόκρυφη διδασκαλία μας δόθηκε απ” τους θεούς, ότι δηλαδή ο θάνατος, όχι μόνο δεν είναι κακό (επιζήμιο) για τους ανθρώπους, αλλ” αντίθετα είναι ωφέλιμο πράγμα.
=== Επιτάφιο επίγραμμα ιεροφάντη (Εφημερίδα Αρχαιολόγων 1883,σελ.81)
—————————————————
=== » `Εξω του κόσμου το αποθανόν ου πίπτει. » = Ο, τι πεθαίνει δε χάνεται, αλλά μένει μέσα στη φύση.
=== ΜΑΡΚΟΥ ΑΥΡΗΛΙΟΥ(Τα εις Εαυτόν Η,ιη)
————————————————–
=== » Ουδέν έφη τον θάνατον διαφέρειν του ζην. » = Τίποτα δε διαφέρει ο θάνατος απ” τη ζωή.
ΘΑΛΗΣ (Διογ.Λαερτ.Βιοι Φιλοσ.Ι,35)
——————————————–
=== » Θάνατος τότ” έσσεται οπότε κεν δη Μοίραι επικλώσωσι. » = Ο θάνατος τότε θα έλθει, όποτε οι Μοίρες ορίσουν.
=== ΚΑΛΛΙΝΟΣ (Ανθολ.Στοβαίου ΝΑ,19)
——————————————————-
=== » Ύπνω και θανάτω διδυμάοσιν . » = Ο ύπνος και ο θάνατος είναι δίδυμα αδέλφια.
=== ΟΜΗΡΟΣ (Ιλιάς,Π,672)
——————————————————–
=== » Κοινωνία γαρ ψυχή και σώματι διαλύσεως ουκ έστιν η κρείττον. » = Η ένωση της ψυχής με το σώμα δεν είναι με κανένα τρόπο ανώτερη απ” το χωρισμό τους.
ΠΛΑΤΩΝΑΣ (Νόμοι,828D).
——————————————————-
=== » `Οστις δε θνητών θάνατον ορρωδεί λίαν, μωρός πέφυκε· τη τύχη μέλει τάδε· όταν δ” ο καιρός του θανείν ελθών τύχη, ουδ” αν προς αυλάς Ζηνός εκφύγει μολών. »
= `Οποιος απ” τους ανθρώπους φοβάται πολύ το θάνατο, γεννήθηκε μωρός. Η έννοια του θανάτου, ανήκει στη Μοίρα. `Οταν έλθει ο καιρός, ακόμα και στ” ανάκτορα του Δία αν καταφύγεις, είναι αδύνατο να τον αποφύγεις.
ΣΟΦΟΚΛΗΣ (Ανθολ.Στοβ.ΡΙΗ,12)
————————————————
=== » `Εξεστι γαρ την Αναξαγόρου διάθεσιν, αφ” ης επί τη τελευτή του παιδός ανεφώνησεν, « – «`Ηδειν θνητόν γεννήσας». »
= «Πρέπει ν” ακολουθήσουμε την άποψη του Αναξαγόρα, εξ” αιτίας της οποίας αναφώνησε,
όταν πέθανε το παιδί του: » – «`Ηξερα ότι γέννησα θνητό»
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ (Ηθικά,474D).
———————————————————–
=== » Πενθείν δε μετρίως τους προσήκοντας φίλους, ου γαρ τεθνάσιν, αλλά την αυτήν οδόν, ην πάσιν ελθείν έστ” αναγκαίως έχον, προεληλύθασιν. » = Πένθησε με μέτρο τους γνωστούς σου. Γιατί δεν έχουν πεθάνει, αλλά τον ίδιο δρόμο που όλοι αναγκαστικά θα περάσουμε, αυτοί τον πήραν πρώτοι.
ΑΝΤΙΦΑΝΗΣ (Ανθολ.Στοβ.ΡΚΔ,27).
———————————————————————-
» Αυτό μεν το αποθνήσκειν ουδείς φοβείται, όστις μη παντάπασιν αλόγιστός τε και άνανδρος εστί, το δε αδικείν φοβείται. πολλών γαρ αδικημάτων γέμοντα την ψυχήν εις `Αιδου αφικέσθαι πάντων έσχατον κακών εστίν. » = Τον θάνατο κανένας δε πρέπει να φοβάται, εκτός αν είναι εντελώς ανόητος και δειλός.
Την αδικία όμως πρέπει να φοβάται. Γιατί, αν η ψυχή φτάσει στον `Αδη με το βάρος των χειροτέρων αδικημάτων, θα είναι γι” αυτήν η μεγαλύτερη απ” όλες τις συμφορές.
ΠΛΑΤΩΝΑΣ (Γοργίας,522Ε).
———————————————————–
» Ταράσσει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα, οίον ο θάνατος ουδέν δεινόν, επεί Σωκράτη αν εφαίνετο· αλλά το δόγμα το περί του θανάτου διότι δεινόν, εκείνο το δεινόν έστιν. » = Τους ανθρώπους ταράζουν όχι οι καταστάσεις που περνούν, αλλά οι ιδέες που έχουν γι” αυτές. Ο θάνατος δεν είναι κάτι φοβερό, γιατί τότε θα ήταν και για το Σωκράτη. Το θάνατο τον κάνει φοβερό η ιδέα ότι είναι φοβερός.
ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ (Εγχειρίδιο,V).
—————————————————————-
» Μηδέποτε επί μηδενός είπεις ότι «Απώλεσα αυτό», αλλ” ότι «Απέδωκα». Το παιδίον απέθανεν; απεδόθη. Η γυνή απέθανεν; απεδόθη. Το χωρίον αφηρέθην; Ουκούν και τούτο απεδόθη… μέχρι δ” αν διδώ ως αλλοτρίου αυτού επιμελού, ως του πανδοχείου οι παριόντες. » = Να μη πεις για οποιοδήποτε πράγμα ότι το «έχασα», αλλά ότι, το «απέδωσα». Πέθανε το παιδί σου; Απεδόθη. Πέθανε η γυναίκα σου; Απεδόθη. Σου κλέψανε τη περιουσία σου; Μα κι” αυτή απεδόθη. Όσο σου δίνεται να το έχεις, φρόντιζέ το, ως κάτι ξένο, όπως οι περαστικοί το ξενοδοχείο.
ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ (Εγχειρίδιο,ΧΙ).