ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥΣ (ΜΟΝΟΝ) ΟΙ ΧΟΡΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΛΛΑΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ ΣΕ ΕΝΔΕΙΞΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΚΥΡΩΘΗΚΕ...ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ "ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ" ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ, ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΥΠΕΡΜΑΧΟΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ, ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΙΣ ΣΟΥΠΕΡ-ΕΡΓΑΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ...
ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ αλλά αποφασιστική «εισβολή» διαμαρτυρόμενων νεαρών- σπουδαστών, βασικά, δραματικών σχολών- δέχτηκαν το βράδυ της Κυριακής δεκατρία τουλάχιστον από τα μεγάλα θέατρα της Αθήνας. «Αλίκη», «Αποθήκη», «Διάνα», «Εμπορικόν», «Ήβη», «Θέατρον», «Κιβωτός», «Μικρό Παλλάς», «Μουσούρη», «Παλλάς», «Πειραιώς 131», «Πειραιώς 260», «Τέχνης»/ Υπόγειο είδαν τις παραστάσεις τους να διακόπτονται από μία ομάδα περίπου 60- 70 ατόμων.
Οι νεαροί ακολούθησαν την ίδια μέθοδο που εφαρμόστηκε και στην «επίσημη» πρεμιέρα του «Ρομπέρτο Τσούκο» στο Εθνικό: μπήκαν, ανέβηκαν στη σκηνή, άπλωσαν πανό με συνθήματα - «Εξεγερμένο το Νέο Έτος», «Όλοι στους δρόμους»...- διάβασμα μιας προκήρυξης: «Δεν αντιδρούμε για την αντίδραση. Δεν αντιδρούμε σε καμία περίπτωση ως “καλλιτέχνες”. Δεν είμαστε “καλλιτέχνες”. Τα αιτήματά μας δεν είναι ορμονικά. Είναι συνειδητά. Δεν αντιπροσωπευόμαστε από την παραδοσιακή πολιτική. Από καμία ίσως πολιτική που μας φέρνει έτσι στο σήμερα. Ζητάμε έναν κόσμο όπου το άτομο, ελεύθερο, να μιλά, να πιστεύει και να πράττει με γνώμονα το κοινό καλό, λυτρωμένο από τον τρόμο και την αθλιότητα. Έναν κόσμο που θα χωράει πολλούς κόσμους. Θα εξασφαλίζει την ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων. Έναν κόσμο αλληλεγγύης, αλήθειας κι ελευθερίας που θα προωθεί την ένταξη και την ισότιμη θέση του καθένα. Ζητάμε από όλους να ξεπεράσουμε τα προσωπικά μας όρια που μας έχουν οριστεί από τα κοινωνικά πλαίσια. Έχουμε καθήκον απέναντι στον συνάνθρωπό μας με τον οποίον έχουμε χάσει επαφή». Στη συνέχεια αποχωρούσαν.