ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΟΥΝ ΕΙΡΗΝΙΚΑ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ του ΓΙΑΝΝΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
http://www.yannis-ioannou.com/

Εκταμί Μιχιάρ, Παλαιστίνιος

"Εδώ και 19 μήνες έχουμε αποκλεισμό στη Γάζα από στεριά και θάλασσα. Ο κόσμος σκάβει τούνελ για να προμηθεύεται τρόφιμα και φάρμακα, σε κάθε περίπτωση ελάχιστα, και πάντως όχι αρκετά για 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους. Πρόκειται για μια τιμωρία γιατί το κόμμα που επιλέξαμε, η Χαμάς, δεν αρέσει στην Αμερική. Οσο για αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες, είναι μια άγρια επίθεση εναντίον όλου του πληθυσμού και όχι μόνο εναντίον της Χαμάς», λέει ο Παλαιστίνιος Εκταμί Μιχιάρ, που ζει στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια, αλλά έχει αφήσει πίσω του οκτώ αδέρφια που ζουν στη Δυτική Οχθη και αντιμετωπίζουν καθημερινά, όπως λέει, 700 εμπόδια (μπλόκα) στην προσπάθειά τους να κυκλοφορήσουν στις πόλεις και τα χωριά τους. Ο ίδιος επισκέφθηκε για τελευταία φορά την πατρίδα του πριν από 15 χρόνια, αφού θεωρείται πρόσφυγας και δεν δικαιούται να επιστρέψει εκεί, αν και θα το ήθελε πολύ.Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην περιοχή είναι για τον ίδιο η κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών. «Με τους Ισραηλινούς ως ανθρώπους δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι. Αν τερματιστεί η κατοχή, σίγουρα θα ανοίξει ο δρόμος για ειρήνευση. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε ότι ο παλαιστινιακός λαός είναι το θύμα και δεν νομίζω ότι περιμένει κανείς από ένα λαό υπό κατοχή να κάτσει με σταυρωμένα χέρια και να υποδεχθεί τον κατακτητή με λουλούδια… Θα αντιδράσει, ακόμα και με βία... Γι’ αυτό και καταδικάζω τη σιωπή και την ανοχή της διεθνούς κοινότητας για ό,τι συμβαίνει στη Γάζα. Βάζουν στην ίδια μοίρα θύτη και θύμα. Πρόκειται για μια απροκάλυπτη υποκρισία, τη στιγμή που όλη η Γάζα είναι στο πόδι και οι άνθρωποι δεν ξέρουν πια πού να κρυφτούν. Χτυπούν ακόμη και τζαμιά, νοσοκομεία ή αποθήκες φαρμακευτικού υλικού».

Ιακώβ Σιμπή, Ισραηλινός

«Το 2005 ο ισραηλινός στρατός αποχώρησε από τη Γάζα και η περιοχή απέκτησε αυτονομία. Την ίδια μέρα άρχισαν οι βομβαρδισμοί. Στις τοπικές εκλογές, επικράτησε η Χαμάς και η αυτονομία χωρίστηκε στα δύο. Στη Δυτική Οχθη με πρόεδρο τον Αμπού Μάζεν (σ.σ. Μαχμούντ Αμπας) και στη Γάζα όπου η Χαμάς δεν ανέχεται άλλη εξουσία από την ίδια, που όμως δεν αποτελεί κόμμα, αλλά οργάνωση. Οσο για τον αποκλεισμό, είναι ένα χαιρέκακο ψέμα που μπορεί να λειτουργεί ως προπαγάνδα, αλλά εγώ αυτή την προπαγάνδα την απορρίπτω. Οι πύλες είναι ανοικτές και μάλιστα, συχνά, φορτηγατζήδες που μεταφέρουν τρόφιμα στη Γάζα, δέχονται επιθέσεις στα σύνορα. Αλλωστε, αν γινόταν αποκλεισμός, σε μία εβδομάδα θα πέθαιναν όλοι της πείνας. Κανείς δεν πέθανε ούτε από την πείνα ούτε από ελλείψεις σε νοσοκομεία κ.λπ. Ακόμα και το ρεύμα ή τα τηλέφωνά τους που είναι ισραηλινά, δεν κόπηκαν ποτέ», λέει ο Ισραηλινός Ιακώβ Σιμπή, που διατηρεί προσωπική φιλία με Παλαιστινίους. Προσωπικά, είμαι εναντίον του πολέμου από θέση αρχής. Δεν είναι όμως τυχαίο ότι κανείς ως σήμερα, από τον ΟΗΕ, την Ευρώπη, τη Ρωσία, ακόμα και αραβικές χώρες δεν κατήγγειλε το Ισραήλ για αυτή την επίθεση στη Γάζα, που στόχο δεν έχει τους Παλαιστινίους, αλλά τη Χαμάς, τα στρατόπεδα εκπαίδευσης των μαχητών της, τα κτίριά της και τα αστυνομικά κέντρα. Δεν έχω αμφιβολία ότι σκοτώθηκαν και άμαχοι, αλλά μόνο επειδή η Χαμάς εκμεταλλεύεται τον άμαχο πληθυσμό της. Τοποθετεί, για παράδειγμα, μια αποθήκη πυρομαχικών στον πρώτο όροφο κτιρίου που στον δεύτερο φιλοξενεί οικογένειες ή νηπιαγωγείο». Το τέλος του κακού στην περιοχή θα έρθει, κατά τον ίδιο, «όταν οι Παλαιστίνιοι της Γάζας αποφασίσουν ότι δεν ζουν καλά και εξεγερθούν, απαιτώντας μία νέα κυβέρνηση που θα έχει ως πρώτο μέλημα την ευημερία του λαού».
ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΤΙΝΑ
Ελεύθερος Τύπος
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=67901