http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=1406727
Στο χάος του εμφυλίου παραδίνεται πάλι η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό στην Κεντρική Αφρική, εντείνοντας τους φόβους για άλλη μια ανθρωπιστική καταστροφή. Η Δύση δεν είναι αμέτοχη. Το αντίθετο. Γιατί, όπως κι αν ονομάζεται ο πόλεμος εκεί, διαφυλετικός ή απλώς εμφύλιος, το βέβαιο είναι ότι υποδαυλίζεται από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας: Τα διαμάντια, τον χρυσό, τον κασσίτερο και το κολτάνιο- ένα υλικό που χρησιμοποιείται για τα κινητά τηλέφωνα και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές μας. Ο πλέον πολύνεκρος πόλεμος από την εποχή του Χίτλερ αρχίζει ξανά. Όταν μιλάμε για το ολοκαύτωμα του Κονγκό και τα 5,4 εκατομμύρια νεκρούς, τα κλισέ παραμένουν ίδια: «διαφυλετικός πόλεμος», «στην καρδιά του Σκότους». Δεν είναι όμως. Ο ΟΗΕ κατέληξε πως ήταν ένας πόλεμος ο οποίος ξεκίνησε από τον στρατό των εταιρειών που ήθελαν να καταλάβουν τα μέταλλα, χάρη στα οποία η κοινωνία μας του 21ου αιώνα μπορεί να επικοινωνεί. Ο πόλεμος στο Κονγκό είναι ένας πόλεμος για σένα. Δύο ιστορίες έχουν γραφτεί για το πώς άρχισε αυτός ο πόλεμος- η επίσημη ιστορία και η πραγματική. Η επίσημη λέει πως ύστερα από τη γενοκτονία στη Ρουάντα, οι Χούτου, που συμμετείχαν σε μαζικές δολοφονίες, το έβαλαν στα πόδια με κατεύθυνση τα σύνορα με το Κονγκό. Η κυβέρνηση της Ρουάντας τους κυνήγησε. Όμως αυτό είναι ψέμα. Πώς το ξέρουμε; Η κυβέρνηση της Ρουάντας δεν πήγε εκεί που βρίσκονταν οι Χούτου, τουλάχιστον όχι αρχικά. Πήγε εκεί που βρίσκονται οι φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές του Κονγκό και άρχισε το πλιάτσικο. Είπε στους στρατιώτες της μάλιστα να συνεργαστούν με όποιους Χούτου συναντούσαν. Το Κονγκό είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο με τα κοιτάσματα χρυσού που διαθέτει, τα διαμάντια, το κολτάνιο και τον κασσίτερο. Όλοι ήθελαν από μια φέτα, έτσι εισέβαλαν άλλες έξι χώρες. Και δεν τα έκλεψαν αυτά για να τα χρησιμοποιήσουν στην Αφρική. Τα έκλεψαν για να τα πουλήσουν σ΄ εμάς Όσο περισσότερο αγοράζαμε τόσα περισσότερα έκλεβαν οι εισβολείς- και σφαγίαζαν. Η αύξηση στις πωλήσεις των κινητών προκάλεσε αύξηση των νεκρών, γιατί το κολτάνιο που περιέχουν, εντοπίζεται κυρίως στο Κονγκό. Τώρα η τιμή του έπεσε, οπότε το ενδιαφέρον στρέφεται στον κασσίτερο.
Ο ΟΗΕ κατονόμασε τις ξένες εταιρείες που πιστεύει ότι συμμετείχαν: ΑngloΑmerican, Standard Chartered Βank, De Βeers και περισσότερες από άλλες 100 (όλες αρνούνται τις κατηγορίες). Όμως, αντί να σταματήσουν αυτές τις εταιρείες, οι κυβερνήσεις μας απαίτησαν να σταματήσει τις επικρίσεις ο ΟΗΕ. Η αλήθεια και το ψέμα ΜΕΤΑ ΤΗΝ ειρηνευτική συμφωνία του 2003, η ένταση σταδιακά αποκλιμακώθηκε. Μέχρι τώρα. Όπως και στον πρώτο πόλεμο, υπάρχει μια ψεύτικη ιστορία και η αληθινή. Ο υποστηριζόμενος από τη Ρουάντα Κονγκολέζος ηγέτης ανταρτών Λοράν Νκούντα, ισχυρίζεται ότι πρέπει να προστατεύσει τον τοπικό πληθυσμό της φυλής των Τούτσι από τους ίδιους Χούτου που συμμετείχαν στη γενοκτονία και κρύβονται στις ζούγκλες του Ανατολικού Κονγκό από το 1994. Γι΄ αυτό καταλαμβάνει βάσεις του στρατού και είναι έτοιμος να καταλάβει την Γκόμα. Αυτό είναι ψέμα. Ο Φρανσουά Γκρινγιό, διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου Κρίσεων στην Αφρική, μου λέει την αλήθεια: «Ο Νκούντα χρηματοδοτείται από επιχειρηματίες από τη Ρουάντα ώστε να διατηρήσουν τον έλεγχο των ορυχείων στο Βόρειο Κίβου. Αυτό βρίσκεται στην καρδιά του μετώπου».
Στο χάος του εμφυλίου παραδίνεται πάλι η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό στην Κεντρική Αφρική, εντείνοντας τους φόβους για άλλη μια ανθρωπιστική καταστροφή. Η Δύση δεν είναι αμέτοχη. Το αντίθετο. Γιατί, όπως κι αν ονομάζεται ο πόλεμος εκεί, διαφυλετικός ή απλώς εμφύλιος, το βέβαιο είναι ότι υποδαυλίζεται από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας: Τα διαμάντια, τον χρυσό, τον κασσίτερο και το κολτάνιο- ένα υλικό που χρησιμοποιείται για τα κινητά τηλέφωνα και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές μας. Ο πλέον πολύνεκρος πόλεμος από την εποχή του Χίτλερ αρχίζει ξανά. Όταν μιλάμε για το ολοκαύτωμα του Κονγκό και τα 5,4 εκατομμύρια νεκρούς, τα κλισέ παραμένουν ίδια: «διαφυλετικός πόλεμος», «στην καρδιά του Σκότους». Δεν είναι όμως. Ο ΟΗΕ κατέληξε πως ήταν ένας πόλεμος ο οποίος ξεκίνησε από τον στρατό των εταιρειών που ήθελαν να καταλάβουν τα μέταλλα, χάρη στα οποία η κοινωνία μας του 21ου αιώνα μπορεί να επικοινωνεί. Ο πόλεμος στο Κονγκό είναι ένας πόλεμος για σένα. Δύο ιστορίες έχουν γραφτεί για το πώς άρχισε αυτός ο πόλεμος- η επίσημη ιστορία και η πραγματική. Η επίσημη λέει πως ύστερα από τη γενοκτονία στη Ρουάντα, οι Χούτου, που συμμετείχαν σε μαζικές δολοφονίες, το έβαλαν στα πόδια με κατεύθυνση τα σύνορα με το Κονγκό. Η κυβέρνηση της Ρουάντας τους κυνήγησε. Όμως αυτό είναι ψέμα. Πώς το ξέρουμε; Η κυβέρνηση της Ρουάντας δεν πήγε εκεί που βρίσκονταν οι Χούτου, τουλάχιστον όχι αρχικά. Πήγε εκεί που βρίσκονται οι φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές του Κονγκό και άρχισε το πλιάτσικο. Είπε στους στρατιώτες της μάλιστα να συνεργαστούν με όποιους Χούτου συναντούσαν. Το Κονγκό είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο με τα κοιτάσματα χρυσού που διαθέτει, τα διαμάντια, το κολτάνιο και τον κασσίτερο. Όλοι ήθελαν από μια φέτα, έτσι εισέβαλαν άλλες έξι χώρες. Και δεν τα έκλεψαν αυτά για να τα χρησιμοποιήσουν στην Αφρική. Τα έκλεψαν για να τα πουλήσουν σ΄ εμάς Όσο περισσότερο αγοράζαμε τόσα περισσότερα έκλεβαν οι εισβολείς- και σφαγίαζαν. Η αύξηση στις πωλήσεις των κινητών προκάλεσε αύξηση των νεκρών, γιατί το κολτάνιο που περιέχουν, εντοπίζεται κυρίως στο Κονγκό. Τώρα η τιμή του έπεσε, οπότε το ενδιαφέρον στρέφεται στον κασσίτερο.
Ο ΟΗΕ κατονόμασε τις ξένες εταιρείες που πιστεύει ότι συμμετείχαν: ΑngloΑmerican, Standard Chartered Βank, De Βeers και περισσότερες από άλλες 100 (όλες αρνούνται τις κατηγορίες). Όμως, αντί να σταματήσουν αυτές τις εταιρείες, οι κυβερνήσεις μας απαίτησαν να σταματήσει τις επικρίσεις ο ΟΗΕ. Η αλήθεια και το ψέμα ΜΕΤΑ ΤΗΝ ειρηνευτική συμφωνία του 2003, η ένταση σταδιακά αποκλιμακώθηκε. Μέχρι τώρα. Όπως και στον πρώτο πόλεμο, υπάρχει μια ψεύτικη ιστορία και η αληθινή. Ο υποστηριζόμενος από τη Ρουάντα Κονγκολέζος ηγέτης ανταρτών Λοράν Νκούντα, ισχυρίζεται ότι πρέπει να προστατεύσει τον τοπικό πληθυσμό της φυλής των Τούτσι από τους ίδιους Χούτου που συμμετείχαν στη γενοκτονία και κρύβονται στις ζούγκλες του Ανατολικού Κονγκό από το 1994. Γι΄ αυτό καταλαμβάνει βάσεις του στρατού και είναι έτοιμος να καταλάβει την Γκόμα. Αυτό είναι ψέμα. Ο Φρανσουά Γκρινγιό, διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου Κρίσεων στην Αφρική, μου λέει την αλήθεια: «Ο Νκούντα χρηματοδοτείται από επιχειρηματίες από τη Ρουάντα ώστε να διατηρήσουν τον έλεγχο των ορυχείων στο Βόρειο Κίβου. Αυτό βρίσκεται στην καρδιά του μετώπου».