http://www.kourdistoportocali.com/articles/11761.htm
Ηλίας Τζαφέρης
"Ισοτιμία" 2-6-2012
Η δημοσιοποίηση και των τελευταίων δημοσκοπήσεων την Παρασκευή, δείχνει ξεκάθαρα, πως δεκαπέντε μέρες πριν τις εκλογές, όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά.
Η Νέα Δημοκρατία, παρουσιάζει άνοδο, έχει ένα σχετικό προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, και κυρίως μια πολύ ισχυρή τάση στην παράσταση νίκης. Δημοσκοπικά χαρακτηριστικά που κατά το παρελθόν, θα έδειχναν και τον νικητή των εκλογών. Αλλά σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του, εμφανίζει μια καθαρή αύξηση της εκλογικής του επιρροής. Με πιο σημαντικό χαρακτηριστικό, την μαζική εισροή ψηφοφόρων προς αυτόν, από τα "αδελφά" κόμματα των αντιμνημονιακών άκρων, τους "Ανεξάρτητους Ελληνες" και την "Χρυσή Αυγή". Μια συμπεριφορά ψηφοφόρων ιδεολογικά παράλογη, αλλά πολιτικά απολύτως ερμηνεύσιμη.
Πάντως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο, στο οποίο ταυτίζονται οι μετρήσεις όλων των εταιρειών, είναι ο απόλυτος διχασμός της κοινής γνώμης σχετικά με τον πραγματικό κίνδυνο, εξόδου της χώρας από το Ευρώ και της επιστροφής στην Δραχμή.
Το ανησυχητικό στοιχείο κατά την άποψη μας είναι, πως σχεδόν οι μισοί Έλληνες ψηφοφόροι συνεχίζουν να θεωρούν, πως το σενάριο επιστροφή στην Δραχμή αποτελεί "μπλόφα", "απειλή χωρίς αντίκρισμα", "εκβιαστικό σενάριο" κ.λ.π., κάποιων άθλιων ανθελληνικών κύκλων που θέλουν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των πολιτικών φίλων του Παναγιώτη Λαφαζάνη ή του Παύλου Χαϊκάλη.
Πως την επομένη των εκλογών, εάν τελικά επέλθει το μοιραίο, όλα αυτά θα ξεχασθούν. Και πως οι συνομιλητές της όποιας κυβέρνησης προκύψει, δηλαδή η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εκλιπαρώντας μας, να μην τους εγκαταλείψουμε.
Μάλιστα τα τελευταία εικοσιτετράωρα αναπαράγεται στα τηλεοπτικά παράθυρα, μια εξίσου γελοία (αντιμνημονιακής χροιάς) θεωρία περί θετικών(!) επιπτώσεων για την Ελλάδα εάν η κρίση στην Ισπανία, γιγαντωθεί.
Οι άνθρωποι είναι τόσο βαθιά νυχτωμένοι, αλλά και αυτοί που τους ακούν τόσο απόλυτα παραπλανημένοι, που αδυνατούν να αντιληφθούν πως η γιγάντωση της Ισπανικής κρίσης θα αποτελέσει και το ρέκβιεμ της όποια τελευταίας (και για πολλούς πλέον απέλπιδας) προσπάθειας παραμονής της χώρας μας στην ζώνη του Ευρώ.
Αφού είναι βέβαιο πως θα δοθεί μια τεράστια πανευρωπαϊκή μάχη για την διάσωση μιας χώρας και μια οικονομίας, της Ισπανικής, που εάν <<πέσει>> θα παρασύρει στην διάλυση την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και το πρώτο που θα κάνουν οι ισχυροί της ΕΕ-εάν η κρίση στην Ισπανία κλιμακωθεί- είναι να <<τελειώσουν>> με συνοπτικές διαδικασίες με την Ελλάδα και απροειδοποίητα, σε ένα Σαββατοκύριακο, να μας βγάλουν από την πρίζα της εντατικής.
Στις αρχές της περασμένης βδομάδας ο άγγλος πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον συναντήθηκε εκτάκτως με τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας, έχοντας ως μοναδικό αντικείμενο την προετοιμασία του Αγγλικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, για να αντιμετωπιστεί η έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ.
Την ίδια στιγμή οι μεγαλύτεροι tours operator του πλανήτη αρνούνται να συνάψουν συμφωνίες με ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις, πέραν της μια εβδομάδας.
Ενώ κόπηκαν μαχαίρι και οι όποιες ταμειακές διευκολύνσεις στις ελληνικές επιχειρήσεις που εισάγουν πρώτες ύλες από το εξωτερικό, οι οποίες υποχρεούνται να αγοράζουν μόνο τους μετρητοίς.
Τώρα θα μου πείτε πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά, και το 50% των ψηφοφόρων να συνεχίζει να θεωρεί, πως η ζωή και η καθημερινότητα του θα είναι η ίδια και στις 18 Ιουνίου, εάν τελικά επικρατήσει στην χώρα το αντιευρωπαϊκό στρατόπεδο και τα επικίνδυνα, πολιτικά και ιδεολογικά, άκρα.
Σαφώς η περίπτωση χρήζει και μια κάποιας ψυχαναλυτικής ερμηνείας, που δεν αποτελεί και το αντικείμενο μας.
Το σίγουρο πάντως είναι, πως εάν μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες που μας έμειναν μέχρι την κάλπη, δεν ανατραπεί εντυπωσιακά αυτή η ισορροπία στην πεποίθηση της κοινής γνώμης περί της πραγματικής ή μη, απειλής εξόδου μας από το ευρώ, τα πάντα είναι ανοιχτά.
Τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα οφείλουν να διατηρήσουν στην κορυφή της προεκλογικής τους ατζέντας, το δίλλημα «Ευρώ ή Δραχμή», το οποίο αντικειμενικά αποτελεί και το ζητούμενο των εκλογών.
Και αυτό το μήνυμα θα πρέπει να λάβει κυρίως το 18% των αναποφάσιστων ψηφοφόρων. Που παραμένουν μεν οργισμένοι από την λανθασμένη συνταγή του Μνημονίου, αλλά από την άλλη αντιλαμβάνονται απόλυτα τον όλεθρο της Ελλάδας της Δραχμής.
"Ισοτιμία" 2-6-2012
Η δημοσιοποίηση και των τελευταίων δημοσκοπήσεων την Παρασκευή, δείχνει ξεκάθαρα, πως δεκαπέντε μέρες πριν τις εκλογές, όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά.
Η Νέα Δημοκρατία, παρουσιάζει άνοδο, έχει ένα σχετικό προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, και κυρίως μια πολύ ισχυρή τάση στην παράσταση νίκης. Δημοσκοπικά χαρακτηριστικά που κατά το παρελθόν, θα έδειχναν και τον νικητή των εκλογών. Αλλά σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του, εμφανίζει μια καθαρή αύξηση της εκλογικής του επιρροής. Με πιο σημαντικό χαρακτηριστικό, την μαζική εισροή ψηφοφόρων προς αυτόν, από τα "αδελφά" κόμματα των αντιμνημονιακών άκρων, τους "Ανεξάρτητους Ελληνες" και την "Χρυσή Αυγή". Μια συμπεριφορά ψηφοφόρων ιδεολογικά παράλογη, αλλά πολιτικά απολύτως ερμηνεύσιμη.
Πάντως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο, στο οποίο ταυτίζονται οι μετρήσεις όλων των εταιρειών, είναι ο απόλυτος διχασμός της κοινής γνώμης σχετικά με τον πραγματικό κίνδυνο, εξόδου της χώρας από το Ευρώ και της επιστροφής στην Δραχμή.
Το ανησυχητικό στοιχείο κατά την άποψη μας είναι, πως σχεδόν οι μισοί Έλληνες ψηφοφόροι συνεχίζουν να θεωρούν, πως το σενάριο επιστροφή στην Δραχμή αποτελεί "μπλόφα", "απειλή χωρίς αντίκρισμα", "εκβιαστικό σενάριο" κ.λ.π., κάποιων άθλιων ανθελληνικών κύκλων που θέλουν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των πολιτικών φίλων του Παναγιώτη Λαφαζάνη ή του Παύλου Χαϊκάλη.
Πως την επομένη των εκλογών, εάν τελικά επέλθει το μοιραίο, όλα αυτά θα ξεχασθούν. Και πως οι συνομιλητές της όποιας κυβέρνησης προκύψει, δηλαδή η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εκλιπαρώντας μας, να μην τους εγκαταλείψουμε.
Μάλιστα τα τελευταία εικοσιτετράωρα αναπαράγεται στα τηλεοπτικά παράθυρα, μια εξίσου γελοία (αντιμνημονιακής χροιάς) θεωρία περί θετικών(!) επιπτώσεων για την Ελλάδα εάν η κρίση στην Ισπανία, γιγαντωθεί.
Οι άνθρωποι είναι τόσο βαθιά νυχτωμένοι, αλλά και αυτοί που τους ακούν τόσο απόλυτα παραπλανημένοι, που αδυνατούν να αντιληφθούν πως η γιγάντωση της Ισπανικής κρίσης θα αποτελέσει και το ρέκβιεμ της όποια τελευταίας (και για πολλούς πλέον απέλπιδας) προσπάθειας παραμονής της χώρας μας στην ζώνη του Ευρώ.
Αφού είναι βέβαιο πως θα δοθεί μια τεράστια πανευρωπαϊκή μάχη για την διάσωση μιας χώρας και μια οικονομίας, της Ισπανικής, που εάν <<πέσει>> θα παρασύρει στην διάλυση την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και το πρώτο που θα κάνουν οι ισχυροί της ΕΕ-εάν η κρίση στην Ισπανία κλιμακωθεί- είναι να <<τελειώσουν>> με συνοπτικές διαδικασίες με την Ελλάδα και απροειδοποίητα, σε ένα Σαββατοκύριακο, να μας βγάλουν από την πρίζα της εντατικής.
Στις αρχές της περασμένης βδομάδας ο άγγλος πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον συναντήθηκε εκτάκτως με τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας, έχοντας ως μοναδικό αντικείμενο την προετοιμασία του Αγγλικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, για να αντιμετωπιστεί η έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ.
Την ίδια στιγμή οι μεγαλύτεροι tours operator του πλανήτη αρνούνται να συνάψουν συμφωνίες με ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις, πέραν της μια εβδομάδας.
Ενώ κόπηκαν μαχαίρι και οι όποιες ταμειακές διευκολύνσεις στις ελληνικές επιχειρήσεις που εισάγουν πρώτες ύλες από το εξωτερικό, οι οποίες υποχρεούνται να αγοράζουν μόνο τους μετρητοίς.
Τώρα θα μου πείτε πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά, και το 50% των ψηφοφόρων να συνεχίζει να θεωρεί, πως η ζωή και η καθημερινότητα του θα είναι η ίδια και στις 18 Ιουνίου, εάν τελικά επικρατήσει στην χώρα το αντιευρωπαϊκό στρατόπεδο και τα επικίνδυνα, πολιτικά και ιδεολογικά, άκρα.
Σαφώς η περίπτωση χρήζει και μια κάποιας ψυχαναλυτικής ερμηνείας, που δεν αποτελεί και το αντικείμενο μας.
Το σίγουρο πάντως είναι, πως εάν μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες που μας έμειναν μέχρι την κάλπη, δεν ανατραπεί εντυπωσιακά αυτή η ισορροπία στην πεποίθηση της κοινής γνώμης περί της πραγματικής ή μη, απειλής εξόδου μας από το ευρώ, τα πάντα είναι ανοιχτά.
Τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα οφείλουν να διατηρήσουν στην κορυφή της προεκλογικής τους ατζέντας, το δίλλημα «Ευρώ ή Δραχμή», το οποίο αντικειμενικά αποτελεί και το ζητούμενο των εκλογών.
Και αυτό το μήνυμα θα πρέπει να λάβει κυρίως το 18% των αναποφάσιστων ψηφοφόρων. Που παραμένουν μεν οργισμένοι από την λανθασμένη συνταγή του Μνημονίου, αλλά από την άλλη αντιλαμβάνονται απόλυτα τον όλεθρο της Ελλάδας της Δραχμής.
Ηλίας Τζαφέρης
"Ισοτιμία" 2-6-2012